Depresja młodzieńcza

Depresja młodzieńcza

Co to jest?

Depresja jest zaburzeniem emocjonalnym, charakteryzującym się intensywnym, długotrwałym uczuciem smutku, przygnębienia, poczuciem braku sensu życia, powodującym apatię, ogólne zniechęcenie, zrezygnowanie. Intensywność uczucia nie jest zależna od okoliczności – nastrój nie poprawia się, gdy okoliczności się poprawiają.

Depresja młodzieńcza wiąże się z typowymi dla tego okresu życia zmianami fizjologicznymi i psychicznymi oraz wyzwaniami „dorosłości” – zmianami w relacjach rodzinnych, obejmowaniem nowych ról społecznych .

Silna, narastająca depresja wymaga szczególnej uwagi, gdyż może prowadzić nawet do próby samobójczej.

Szacuje się, że na depresję cierpi nawet 10-15% nastolatków.

Jak to wygląda?

Depresja młodzieńcza może przejawiać się w różnych postaciach:

• Postać apatyczna, objawiająca się zaniedbaniem, unikaniem kontaktów, alienacją, brakiem jakiejkolwiek aktywności, zamknięciem się w sobie.
• Postać rezygnacyjna, objawiająca się ogólnym zrezygnowaniem, utrata zainteresowań, poczuciem braku sensu życia, co w rezultacie może prowadzić do próby samobójczej.
• Postać buntownicza, objawiająca się kłótliwością, wybuchami złości, sprzeciwianiem się (biernie lub czynnie) normom społecznym w domu i szkole. Prowadzi do problemów w środowisku, pogorszenia relacji z najbliższymi i rówieśnikami. Powoduje problemy w szkole (wagary) i w domu (ucieczki).
• Postać labilna, objawiająca się zmiennością emocjonalną z okresami buntu, kończącymi się nasilonym poczuciem winy i żalu.

Objawy depresji młodzieńczej

• długotrwały smutek, przygnębienie, żal,
• apatia, zniechęcenie, zrezygnowanie, utrata zainteresowań,
• brak energii, mała aktywność, zmęczenie,
• osłabienie koncentracji i uwagi,
• niska samoocena, poczucie winy,
• pesymistyczne widzenie przyszłości, myśli samobójcze,
• zaburzenia łaknienia (brak apetytu), zaburzenia snu.

U dzieci dość często może pojawiać się somatyzacja, objawiająca się przede wszystkim skargami na rozmaite dolegliwości fizyczne – bóle (głowy, brzucha, mięśni), uczucie słabości i zmęczenia, brak apetytu.

Pytania i odpowiedzi

[trx_accordion counter=”off” initial=”1″ top=”inherit” bottom=”inherit” left=”inherit” right=”inherit”] [trx_accordion_item title=”Skąd można wiedzieć, że dziecko/nastolatek ma depresję?”]Jeśli Twoje dziecko doświadcza opisanych objawów, to być może cierpi na depresję. Psycholog może stwierdzić, czy jest tak faktycznie. Lepiej wcześniej zdecydować się na konsultację u specjalisty, zanim stan dziecka się pogorszy.[/trx_accordion_item] [trx_accordion_item title=”Co robić, gdy uważam, że dziecko/nastolatek ma depresję?”]Gdy myślisz, że Twoje dziecko ma depresję, to lepiej skorzystać z pomocy psychologa wcześniej niż później. Gdy okaże się, że dziecko po prostu przeżywa trudne chwile, to świetnie! Jeśli jednak cierpi na depresję, to pomoc psychologa przyniesie mu przede wszystkim ulgę, a następnie pomoże w jej zwalczeniu. Psycholog dobierze odpowiednią, najlepszą dla Twojego dziecka formę terapii i krok po kroku problem zostanie rozwiązany.[/trx_accordion_item] [trx_accordion_item title=”Jaka jest rola rodziców w leczeniu?”]Udział rodziców w leczeniu, ich zaangażowanie, współpraca z psychologiem jest bardzo ważna. Rodzice powinni poszukać jak najwięcej sposobności do spędzania czasu wspólnie z dzieckiem, postarać się zrozumieć jego sytuację, wczuć się w uczucia, znaleźć zrozumienie dla jego emocji. Ważne jest zapewnienie zdrowego odżywiania, odpowiedniej ilości snu, zachęcenie do aktywności fizycznej i wszelkiego innego działania przeciwdziałającego depresji. [/trx_accordion_item] [/trx_accordion]