Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym
Zaburzenia funkcjonowania społecznego rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie lub w wieku młodzieńczym
Wspólną cechą tej heterogennej grupy zaburzeń są zaburzenia funkcjonowania społecznego rozpoczynające się w okresie rozwoju. W odróżnieniu od głębokich zaburzeń rozwojowych nie występuje tu konstytucjonalnie uwarunkowana niezdolność do interakcji społecznych ani niedobory w zakresie wszystkich sfer funkcjonowania. W wielu przypadkach podstawową rolę w etiologii odgrywają poważne nieprawidłowości i niedostatki otoczenia społecznego dziecka.
Mutyzm wybiórczy
Charakteryzuje się wyraźną, zdeterminowaną emocjonalnie wybiórczością werbalnego komunikowania się, polegającą na tym, że dziecko w pewnych sytuacjach rozmawia swobodnie, ale w innych (określonych) przestaje mówić. Zaburzeniu towarzyszą zwykle pewne cechy osobowości, takie jak lękliwość, wycofywanie się, nadmierna wrażliwość lub upór.
Obejmuje:
- Mutyzm selektywny
Reaktywne utrudnienie nawiązywania relacji społecznych w dzieciństwie
Zaburzenie to rozpoczyna się w pierwszych pięciu latach życia dziecka i charakteryzuje się uporczywymi odchyleniami od normy we wzorcach relacji społecznych dziecka, które są związane z zaburzeniami emocjonalnymi i stanowią reakcję na zmiany w otoczeniu dziecka. Należą do nich np. lękliwość i nadmierna czujność, ubogie interakcje społeczne z rówieśnikami, agresja wobec siebie i innych. Czasami pacjent czuje się niezmiernie nieszczęśliwy. Niekiedy dochodzi do zahamowania wzrostu. Zespół ten występuje prawdopodobnie jako bezpośredni rezultat poważnych zaniedbań ze strony rodziców i nieumiejętnego lub złego obchodzenia się z dzieckiem.
W razie potrzeby należy użyć dodatkowego kodu w celu określenia współistniejącego opóźnienia rozwoju lub wzrostu.
Nadmierna łatwość w nawiązywaniu relacji społecznych w dzieciństwie
Szczególny wzór nieprawidłowego funkcjonowania społecznego, który powstaje w pierwszych pięciu latach życia. Dzieci bardzo łatwo przywiązują się do wszystkich bez wyboru i pragną zwracać na siebie uwagę, oraz słabo modulują interakcje z rówieśnikami. Zaburzenia te utrzymują się uporczywie, nawet w przypadku zaistnienia wyraźnych zmian w otoczeniu społecznym dziecka. Zależnie od okoliczności mogą wystąpić zaburzenia emocji i zachowania.
Obejmuje:
- Psychopatia bezuczuciowa
- Zespół dziecka szpitalnego