ul. Łosia 18e, 05-805 Otrębusy
jmkakol@gmail.com
604 07 45 41
Close
604 07 45 41 jmkakol@gmail.com

Zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym

Inne zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym

Wspólną cechą tej heterogennej grupy zaburzeń jest początek w dzieciństwie, różnią się one jednak pod wieloma innymi względami. Niektóre z tych stanów to dobrze zdefiniowane zespoły, ale większość jest tylko zbiorem objawów, które zostały zaliczone do tej kategorii z uwagi na ich częstość i współwystępowanie z problemami psychospołecznymi oraz ponieważ nie mieszczą się w innych kategoriach.

Inne zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym

Wspólną cechą tej heterogennej grupy zaburzeń jest początek w dzieciństwie, różnią się one jednak pod wieloma innymi względami. Niektóre z tych stanów to dobrze zdefiniowane zespoły, ale większość jest tylko zbiorem objawów, które zostały zaliczone do tej kategorii z uwagi na ich częstość i współwystępowanie z problemami psychospołecznymi oraz ponieważ nie mieszczą się w innych kategoriach.

Moczenie mimowolne nieorganiczne

Zaburzenie polegające na nieplanowanym oddawaniu moczu, zarówno podczas dnia i nocy, o patologicznym charakterze w stosunku do rozwoju psychicznego i niemające związku z organicznymi zaburzeniami kontroli pęcherza moczowego lub zaburzeniami neurologicznymi, napadami padaczki lub wadami anatomicznymi układu moczowego. Zaburzenie to może występować od urodzenia lub pojawiać się po okresie nabycia kontroli nad funkcją pęcherza. Może również, choć nie musi, być związane z szerszymi zaburzeniami emocjonalnymi lub zachowania.

Obejmuje:

  • Moczenie mimowolne czynnościowe
  • Moczenie mimowolne (pierwotne) (wtórne) o etiologii nieorganicznej
  • Moczenie mimowolne psychogenne
  • Nietrzymanie moczu bez organicznej przyczyny

Zanieczyszczanie się kałem nieorganiczne

Powtarzające się, planowe lub nieplanowe oddawanie kału, zazwyczaj o prawidłowej lub prawie prawidłowej konsystencji, w miejscach nienadających się do tego celu w świetle osobistych i społecznych uwarunkowań. Może być przedłużeniem niemowlęcego okresu nietrzymania kału, pojawić się już po nabyciu kontroli nad funkcją zwieracza odbytu lub być czynnością zamierzoną mimo prawidłowej fizjologii. Zaburzenie może charakteryzować się występowaniem pojedynczego objawu lub być jednym z objawów bardziej złożonych zaburzeń, zwłaszcza emocjonalnych (…) lub zachowania (…).

Obejmuje:

  • Nietrzymanie kału o etiologii nieorganicznej
  • Zanieczyszczanie się kałem czynnościowe
  • Zanieczyszczanie się kałem psychogenne

Zaburzenia odżywiania u niemowląt i dzieci

Zaburzenia odżywiania o różnych objawach, zwykle charakterystycznych dla okresu niemowlęcego i wczesnego dzieciństwa. Polegają na odmawianiu przyjmowania pokarmu pomimo jego dostępności, doświadczonego opiekuna i braku schorzeń organicznych. Zaburzeniu może, choć nie musi, towarzyszyć ruminacja (nawracające wymioty bez nudności lub zaburzeń żołądkowo-jelitowych).

Obejmuje:

  • Ruminacja okresu niemowlęcego

Pica u niemowląt i dzieci

Powtarzające się spożywanie substancji nieodżywczych (takich jak gleba, płaty farby, itp.), które może być jednym z objawów szerszych zaburzeń psychicznych (jak autyzm) lub względnie izolowanym zaburzeniem psychopatologicznym. W tej kategorii klasyfikowane jest tylko zaburzenie izolowane. Zaburzenie to występuje najczęściej u dzieci umysłowo upośledzonych (…).

Stereotypie ruchowe

Dowolne, powtarzające się, nieczynnościowe (często rytmiczne) ruchy stereotypowe, które nie stanowią części określonych zaburzeń psychiatrycznych lub neurologicznych. Jeśli ruchy te występują w przebiegu innych zaburzeń, należy rozpoznać jedynie główne schorzenie. Do ruchów nieprowadzących do samouszkodzenia zalicza się: kołysanie ciałem, kołysanie głową, wyrywanie włosów, kręcenie włosów, strzelanie palcami, wyginanie rąk. Stereotypowe ruchy prowadzące do samouszkodzenia to: powtarzające uderzanie głową, uderzanie w twarz, wciskanie gałek ocznych, obgryzanie rąk, ust i innych części ciała. Wszystkie wymienione stereotypie ruchowe występują najczęściej u osób z niedorozwojem umysłowym (w tym przypadku należy wpisać oba rozpoznania). Jeśli wciskanie gałek ocznych występuje u dziecka z upośledzeniem widzenia, należy rozpoznać obydwa zaburzenia, wskazując tę kategorię oraz kategorię określającą odpowiednie zaburzenie somatyczne.

Obejmuje:

  • Stereotypie

Jąkanie [zacinanie się]

Mowa charakteryzująca się częstym powtarzaniem lub wydłużeniem dźwięków, sylab lub wyrazów albo częstymi wahaniami lub przerwami zaburzającymi rytm mowy. Jako zaburzenie należy ją klasyfikować tylko wówczas, gdy jej nasilenie w znaczny sposób zaburza płynność mowy.

Mowa bezładna

Szybka mowa z zaburzeniem płynności, jednak bez powtórzeń lub wahań, o nasileniu prowadzącym do obniżenia zrozumiałości. Mowa jest urywana i nierytmiczna z nagłymi wybuchami i zwykle z nieprawidłowym frazowaniem.

Inne określone zaburzenia zachowania i emocji rozpoczynające się zwykle w dzieciństwie i w wieku młodzieńczym

Obejmuje:

  • Dłubanie w nosie
  • Nadmierna masturbacja
  • Obgryzanie paznokci
  • Ssanie kciuka
  • Zaburzenia uwagi bez nadaktywności